میدونم منو نمی خوای          نمی خوای پیشم نمیای

میدونم چشماتو بستی          زدی عـهدتو شکـستی

یاد وقتی بد نبودی          واسه خوبی سـد نبودی

یاد بارون و تن تو          درد دلهای من و تو

لحظه های با تو بودن          گریه ی با تو نبودن

ما و اون نم نم بارون          یاد گلهای تو گلـدون

یاد اون غم قـدیمی          یاد اون یار صمیمی

وقـتی گفتی مهربونم          همه ی بلات به جونم

وقتی گفتی منو داری          دیگه هیچ غمی نداری

تازه آخرش که رفتی          رفتنی که بر نگشتی

منو بی کس جا گذاشتی          تو قفس تنها گذاشتی

غم تو در به درم کرد          عشق تو خاکسترم کرد

ولی هیچ وقتی ندیدی          گریه هامو نشنیدی

تو ندیدی حال مارو          حال عاشقای زارو

آخرش قصه تموم شد          عمر من بود که حروم شد

برو دیگه مهربونم          ولی باز بلات به جونم

نمیخوام دلت بگیره          گر چه این دلم اسیره

برو خوشبخت شی الهی          آخـرش نشه سیاهی

بـرو منهم دیگه میرم          راه تازه ای میگیرم

دیگه رو گل نمیخندم           راه قلبمو میبندم

تا که یک روزی بمیرم          یه گوشه آروم بگیرم

اون زمون نیای تو پیشم          نشی باز تـو قوم و خویشم...