اگه بری کی بمونه واسه ما قصه بخونه

                                   تو نباشی دل تنگم بگیره از کی بهونه

بری کی بباره رو تنم که شوره زاره

                                واسه این دل خزونی دیگه کی مثل بهاره

هنوزم چشام براهه کاشکی برگردی دوباره

                                 پیش تنهایی غریبی که هوای تو رو داره

نمی گی ماهی می میره اگه از دریا جدا شه

                                    نمی گی تنگ غروبا وقتی تنهاست کی باهاشه

بعد تو دل شکستش بعد تو دستای خسته اش

                                   بعد تو بغض ترش چی کی رفیق گریه هاشه

روی شونه ی کدوم کوه توی اغوش کدوم تن

                                    بشکنم بغضمو هر شب بشکنه بغضشو با من

هنوزم برای چشمام تو به شیرینی خوابی

                                 واسه این شرقی تشنه به گوارایی ابی

تو مثل گریه ی ابری تو زلالی مثل بارون

                                  من مسافر کویرم عشق تشنه ی بیابون

من سیاهم تو سفیدی من یه قطره تو یه دریا

                                   من یه واقعیت تلخ و تو دلی مثل یه رویا

میدونم بی تو می میرم می دونم تمومه کارم

                               برای خوشبختی تو چاره ای جز این ندارم

میرم و بر نمی گردم که سفر اخر کاره

                             گر چه قطره قطره اشکم مثل بارونه می باره

تو مثل دریا بزرگی من خلیج گل نشسته

                                    تو رهایی مثل موجا من یه کشتی شکسته

مهربون اشکاتو پاک کن که می گن شگون نداره

                                 گر چه هق هق خود من مثل ابرای بهاره

تو نگاه نکن تو چشمام تا که اشکامو نبینی

                    منتظر نشسته جاده نازنین خدا نگهدار

                 کاش می شد مثل همیشه بگی به امید دیدار...